مایک پمپئو: خدمت در دولت ترامپ لطف خدا بود!

پایگاه رهنما:

در اولین قسمت از این مجموعه گزارش، به مقدمه‌ کتاب می پردازیم. اگرچه این قسمت مربوط به ایران نیست، اما مطالعه‌ آن برای درک رویکرد پمپئو در کتاب و نگاه نژادپرستانه آمیخته با خودشیفتگی در وی تحت عنوان «استثناگرایی آمریکایی» و «برتری ایالات متحده نسبت به تمام کشورهای دیگر در تاریخ تمدن بشر» ضروری است؛ رویکردی که مواضع و سیاست‌های او، از جمله دشمنی‌اش با ایران را شکل داده است.

• در خواب هم نمی دیدم

اواخر دهه‌ ۱۹۸۰ زمانی که یک ستوان جوان سواره‌نظام بودم، با جوخه‌ تانکم در [شهر] «گرافنوور» در آلمان تمرین می‌کردیم. یک روز، تانک «ام۱اِی۱ آبرامز» م را به میدان آتش توپ‌خانه بردم تا مانور و شلیک را تمرین کنیم. توپچی‌ام متخصص چهارم «مارتینز» بود. توپ اصلی را او کنترل می‌کرد؛ من هم درست بالا و پشت سرش بودم. گلوله‌های ۱۰۵ میلی‌متری شلیک می‌کردیم و با سرعت زیاد می‌تاختیم. در درگیری دوممان، مارتینز دو تانک چوبی هدف متحرک را پشت سر هم در فاصله‌ کمی کم‌تر از پنج کیلومتری هدف قرار داد. بوی کوردیت [باروت بی‌دود] برجک را پر کرده بود و موتور توربینی «لایکومینگ» اِی‌جی‌تی ۱۵۰۰ اسب بخاریِ ماشین هیولاپیکر می‌غرید. مارتینز از لابه‌لای خش‌خش، پشت خط ارتباط داخلی تانک، فریاد زد:«قربان! آمریکا --- [توهین برای تأکید] فوق‌العاده است!» آمریکایی‌گرایی بی‌بروبرگرد در برجک یک ماشین جنگی آمریکایی.

آمریکا واقعاً، در یک کلمه، فوق‌العاده است. این واقعیتی است که هر بار فرصت خدمت به ایالات متحده‌ آمریکا را پیدا کرده‌ام، به من یادآوری شده است. به لطف خدا، در طول دولت ترامپ، من به تنها فردی در تاریخ تبدیل شدم که هم به عنوان دیپلمات ارشد آمریکا و هم به عنوان رئیس آژانس اصلی جاسوسی این کشور خدمت کرده‌ام. من که از مادری اهل کانزاس و پدری اهل نیومکزیکو به دنیا آمدم، در کودکی هرگز خواب چنین آینده‌ای را هم برای خودم نمی‌دیدم.